“Natuurlijk ga ik voor de titel, maar ik ben vooral blij dat ik er weer sta!”

De tweede wedstrijd moest ik het opnemen tegen Dané Plum en met een mooie beenworp kon ik die wedstrijd snel in mijn voordeel beslissen. Op naar de halve finale! Daarin moest ik mijn krachten meten met Kelley Hamming, een sterke tegenstander. Kelley liet aanvallend judo zien dat wist ik aanvankelijk goed te pareren. De hele wedstrijd, 4 minuten lang, ging de strijd gelijk op; we wilden allebei natuurlijk dolgraag naar de finale. In de Golden Score bracht Kelley me even uit m’n evenwicht, waarna ze met succes een houdgreep uitvoerde. Helaas, geen finale voor mij. Ik had natuurlijk zwaar de pee in, maar wist me toch weer op te laden voor de strijd om de bronzen medaille. Roos Deurlo was mijn tegenstander, mijn judomaatje uit Heerenveen. We kennen elkaar goed, dus weten ook hoe de ander judoot. In het begin was het vooral aftasten, wat ons uiteindelijk beiden twee straffen voor passiviteit opleverde … En zo gingen we de Golden Score in, want na 4 minuten stond het nog steeds gelijk. Wel kreeg ik meer grip op de wedstrijd en uiteindelijk kreeg Roos een 3e straf, zodat ik de partij won: een bronzen medaille en 3e op het NK -21!

Terugkijkend baal ik nog steeds van die verloren halve finale, maar ik moet ook reëel zijn: ik ben net terug van bijna een jaar revalidatie, ben dus nog ‘op de weg terug’, en wil heel graag meer, maar dit is voor nu gewoon een heel goed resultaat. In elk geval was ik er weer bij, ik heb meegedaan en drie van de vier wedstrijden gewonnen, dat geeft vertrouwen voor de rest van het jaar.

Hans Heemskerk bedankt voor je mooie foto's!

Sacha